Günümüzde, şiddet gören çocukların sayısı giderek artmaktadır. Şiddet, fiziksel olabildiği gibi psikolojik, cinsel istismar da olabilir. Çocukların bazı davranışları öğrenmesi dışarıdan etkenlere bağlıdır ve şiddet içeren davranışlar da bunlardan biridir.

   Çocuk şiddete maruz kaldığında bunu öğrenir ve çevresindekilere belki de daha fazlasını içeren bir şiddet gösterir. Şiddet gösteren kişiler genellikle kendilerinden güçsüz kişilere şiddet uygular; bunlar çocuklar olabilir. Aileler, çocuklarına uyguladıkları şiddetle mevcut sorunu çözebileceklerini düşünürler ancak gelecekte oluşabilecek sorunları göz ardı ederler. Şiddet karşısında çocuk korkmuş ve sorun yaratan mevcut davranışı durdurmuş olabilir ancak bu bir çözüm değildir. Gelecekte oluşacak sorunların belki de başlangıcıdır.

   Anne-babaların cezaları bazen fiziksel bir cezaya dayanabiliyor ancak fiziksel cezaya maruz kalan çocukların kaygı düzeyleri şiddet görmeyen çocuklara göre daha yüksektir. Şiddet gören bazı çocuklar içine kapanabildiği gibi bazıları da utanmayan veya halk dilinde arsız diye nitelendirilen çocuklardan olabiliyorlar.

   Fiziksel cezaya maruz kalan çocukların depresyon yaşamaları ve sosyal ilişkilerinin zayıf olması diğer çocuklara göre daha yüksek ihtimaldir. Aynı anda korku, çaresizlik ve değersizlik hislerini yaşamaktadırlar.

   Çocuklar sadece kendilerine gösterilen şiddetten öğrenmezler bu davranışı aynı zamanda anne-baba arasında ki davranışları gözlemleyerek de öğrenebilirler. Çocuk, annesini döven babasının davranışını gözlemleyerek de saldırganlığı öğrenebilir. Şiddete maruz kalmış ya da tanık olmuş çocuklar da sık irkilme, korku, endişe, alt ıslatma, karın ağrısı, dil gelişiminde gerileme, sinirlilik, dürtüsel davranışlar, özgüven azalması ve okulda başarısızlık gibi durumlar görülebilir.

   Çocuklar bir çok durumu ailelerinden öğrendiği gibi ilişki kurma biçimini de aileden öğrenirler. Aile içinde ilişki kurma biçimleri ne şekilde ise dışarda da buna benzer bir ilişki kurarlar. Bunun yanı sıra bazı oyunlar, televizyon programları ve hatta bazı çizgi filmlerde şiddet içermektedir. Çocuklar medya da gördükleri bu olumsuz davranışları da taklit edebilirler.

   Çocukları cezalandırmanın bile bir sınırı vardır. Çocuklarınızı cezalandırırken fiziksel ve psikolojik şiddet uygulamadığınızdan emin olun. Sinirlendiğiniz zaman eğer mümkünse o ortamdan bir süre uzaklaşmaya çalışın. Çocuğunuza neden sinirlendiğinizi ondan ne beklediğinizi güzelce açıklayın. Unutmayalım ki sevginin açamadığı hiçbir kapı yoktur..